Νταλίν, Όλαφ φον-

(Olof von Dalin, Βίνμπεργκ 1708 – Ντρότνινγκχολμ 1763). Σουηδός συγγραφέας. Αφού συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Λουντ, όπου διατέλεσε μαθητής του καρτεσιανού επίσκοπου Ριντέλιους, εγκαταστάθηκε στη Στοκχόλμη. Ερμηνευτής και εκλαϊκευτής του γαλλικού διαφωτισμού, κυριάρχησε στη σουηδική λογοτεχνία του 18ου αι. Με υπόδειγμα τον Θεατή (Spectator) του Άντισον, εξέδωσε το εβδομαδιαίο περιοδικό Σουηδική Αργώ (Der svenska Argus, 1732-34), στο οποίο σε πρόζα ρέουσα και σε στιλ συζητητικής, απόλυτα καινούργια για την εποχή εκείνη, και με ύφος καυστικό, δανεισμένο από τον Βολτέρο, δημοσίευσε παρωδίες και σάτιρες λιβελογραφικού περιεχομένου, γεγονός που τον έκανε αντιπαθή σε πολλούς. Από τον Βολτέρο εμπνεύστηκε το αλληγορικό ποίημα Η σουηδική ελευθερία, (1742)· από τον Μολιέρο την κωμωδία Ο Ζηλιάρης (1738) και από τον Ρακίνα την τραγωδία σε αλεξανδρινούς στίχους Μπρουνχίλντα (1738). Χειρίστηκε ιστορικά θέματα στη λαϊκή αλληγορία Ο θρύλος του αλόγου (1740) και όταν στα τελευταία του χρόνια διορίστηκε επίσημος ιστοριογράφος της αυλής, αφιέρωσε μεγάλο μέρος της εργασίας του στη συγγραφή μιας Ιστορίας της Σουηδίας.